مقالات آرشیو خبر ها
منی که رویاپردازی می کردم کونته مثل فرگوسن بشود !

منی که رویاپردازی می کردم کونته مثل فرگوسن بشود !

رویایی دارم ،عنوان سخنرانی ای که مارتین لوتر نطق کرد . یک هوادار معمولی یوونتوس نیز رویایی داشت : آنتونیو کونته مانند الکس فرگوسن ؛ کسی که از سالِ 1986 تا سال 2013 روی نیمکت شیاطین سرخ نشست.

 

رویای کونته مانند فرگوسن متاسفانه از بین رفته است ، رویایی که فقط سه سال دوام داشت ، رویای داشتن یک پروژه ی طولانی مانند زمانی که فرگوسن از سال 1986 تا سال 2013 داشت ، کسی که اولین جام خود با منچستر را سه سال و نیم پس از در دست گرفتن زمام شیاطینِ سرخ بدست آورد ، کسی که دوران خود را با 38 جام داخلی و خارجی به پایان رساند.

 

هواداران یوونتوس از عملکرد کونته راضی بودند ، کسی که در سه سال 5 جام برایشان آورد ، کسی که می توان گفت قدم در جای پای مربیان بزرگ تاریخ یوونتوس گذاشته بود ، کسی که نوید این را می داد که بازهم می تواند بهتر شود، کسی که نوید این را می داد که می تواند به فرگوسنِ تاریخ یوونتوس یعنی جووانی تراپاتونی برسد ، کسی که از سال 1976 تا سال 1986 هدایت یوونتوس را در دست داشت ، کسی که مانند خود آنتونیو کونته فوراً موفق به بردن اسکودتو شد ، کسی که رکورد کسب امتیاز در لیگ 16 تیمی و زمانی که فوتبال 2 امتیازی بود را دارد (با 51 امتیاز از 60 امتیاز!) ، کسی که موفق شد با یوونتوس تمام جامهای ممکن را کسب کند .

 

بله ، این رویای هواداران یوونتوس بود ، رویای دیدن کونته برای 10 سال در یوونتوس ، دیدن او در حال جنگیدن و پیروز شدن ، و در هر صورت برای حداقل 10 سال شانه به شانه در سنگر با هم بجنگند . در آن کنفرانس 5 مِی ، به نظر ناراحت و بسیار خسته می آمد ، اما با خواندن صحبت های او باور داشتیم که امسال می تواند سال ایجاد تحول همراه با او باشد.

 

متاسفانه دورانِ کونته (دوران اول ، ببینیم در آینده دوران دومی خواهد بود یا نه )، به پایان رسیده است، بدون فریاد، بدون شکستن ظرف و کاسه ، اما با یک حیرت و خسارت بزرگ . اکنون دوران آلگری آغاز می شود ، یک دوران سخت با یک تیم برنده، نسبت به تیم هایی که مربیان پیشین یوونتوس در دست گرفتند، آغازی دورانی با ترسِ هواداران از اینکه آلگری انتخاب درستی نبوده باشد .

 

بله قطعا هواداران چنین رویایی را برای کونته و خود داشتند ، اما شاید برای تحقق آن باید کمی بیشتر کمک می کردیم : هواداران نباید اینقدر برای پیروز شدن روی مربی فشار ایجاد می کردند ، مدیریت باید سعی می کرد کمی بیشتر او را راضی نگه دارد ، و حتی خود مربی هم مقصر است ، زیرا حتی الکس فرگوسن هم چند سال موفق به پیروزی نشد و در دوران هایی مجبور شد قهرمانان تیم خود را بفروشد و سپس موفق می شد بهتر از آن بازیکنان را بخرد.

 

گاهی برای محقق کردن رویاها باید در هر دو شرایط قرار گرفت. ما هواداران به این معتقد بودیم و آماده ی حمایت از مربی خود برای چند فصل تغییر و تحول بودیم ، اما برای همه اینطور بود ؟ ... شاید لازم بود برای با هم ادامه دادن کمی غرور خود را کنار بگذاریم، اما حیف که موفق نشدیم ...

 

" تیم ترجمه یوونتوس "


«به اشتراک گذارید»
Google+ Twitter Facebook
سهیل شناس خوش
سهیل شناس خوش«نگارنده اخبار»
ارتباط با نگارنده: